‘Es-sultan zılullahu fi’l ard’
“Hafıza–i beşer nisyan ile malûldür, arşiv ise asla unutmaz!”
Allah’ın gölgesi ve şakşakçı Görmez’in kellesi…
‘Es-sultan zılullahu fi’l ard’
İşte muhterem okur size bir dönem Ankara’da beş vakit namazdan sonra konuşulan ve de arşivde kalıp asla unutulmayan bir hakikat…
Diyanet İşleri eski Başkanı Mehmet Görmez’in kellesinin kopmasına neden olan bir yazı var; ‘Es-sultan zılullahu fi’l ard’
Anlamı şu;
‘Sultan, Allah’ın yeryüzündeki gölgesidir’
*
Vukuatın tarihi 2017’nin bahar ayları.
İktidarın ve de Recep Tayyip Erdoğan’ın her daim şakşakçısı olan ve bu şakşakçılığı sayesinde itibar gören Görmez, Kaçak Saray’ı ziyaretlerinden birinde Recep Tayyip Erdoğan’ın arkasında
‘Es-sultan zılullahu fi’l ard’ yazılı panoyu görür.
Aynı pano yüzyıllardır Topkapı Sarayı’nın Bab-ı Hümayun yani Saltanat Kapısı’nda da vardır.
*
Görmez, Erdoğan’dan gördüğü iltifat ve de sürmekte olan sohbettin lezzetinden bir hoş olup, bulunduğu makamın yüceliğinden de serhoş olunca tüm bilmişliğini takınarak baklayı ağzından çıkarır;
“Cumhurbaşkanı hazretleri, arkanızdaki yazının peygamber efendimizle ve Kanuni Sultan Süleyman ile alâkası yoktur. Bu Abbasi sultanları tarafından uydurulmuş bir safsatadır!”
*
Recep Tayyip Erdoğan’ın anında tepesi atar:
“Hoca efendiiii, hoca efendiiiii, misafirliğini bil ve sus. Üzerine vazife olmayan işlere karışma!”
*
Eşekten düşmüş gibi olan Mehmet Görmez, elleri – ayakları titreyerek izin ister ve makamdan ayrılır.
*
Bu olayın ardından sular durulmaz.
Hoş, Görmez hoca siyasi iktidarı ve de onun başını yalamaya devam etse de eski civatalar yerini tutmaz!
Aynı anda makamında gözü olanlar da harekete geçer.
Yekten olmasa bile cumhurbaşkanının yakın çevresine; “Görmez özel sohbetlerinde tuhaflıklar yapıyor, reisimizin arkasındaki yazının Allah’a şirk koşmak olduğunu söylüyor” der.
*
Hikâye Recep Tayyip Reis Hazretleri’nin kulağına da gider.
Ve Görmez’in “tekaüt” olması böylece gerçekleşir.
*
İşte Ankara’daki muhterem zevatın bir dönem konuştukları ve Diyanet’in Ali Erbaş’a teslimatının hikâye-i hakikati budur.
