Acısı can evinizde canlı bir dününüz olmalı
Türk milleti kendine yapılan alçaklığı yapanın yanına kâr bırakır mı?
Bırakmaz…
Açın tarih kitaplarını, bakın Orta Asya’dan bugüne Türk tarihine; hiçbir alçaklık karşılıksız bırakılmamış, mutlaka çekilen acının karşılığı verilmiş!
Bugüne şöyle bakalım;
Çocuk yaştaki oğlu ekmek almaya giderken polis kurşunuyla vurulan ana,
Üniversitede okuyan 17 yaşındaki çocuğu slogan attı diye tutuklanan ana – baba,
Masum bir eylemde gözüne gaz fişeği yiyerek sakat kalan delikanlı,
Yaşamını ASKER olma utkusu üzerine kurup teğmen olduğu gün geleceği karartılan çocuklar,
Yanan bir otelin, raydan çıkan trenin DEVLET adına üst düzey sorumlularından ses duyamayan onlarca acılı yürek,
Sayamıyoruz.
Sayarsak daha neler çıkacak biliyorsunuz.
Bunlar, son 23 yılda toplumun tüm kesimlerini zangır zangır titreten, halkın tüm katmanlarına ağır acılar verip korku – yalan ve talan imparatorluğunu kuranların yanına kâr mı kalacak?
Hayır.
***
Türk milleti kendine yapılan alçaklığı yapanın yanına kâr bırakır mı?
Bırakmaz.
ACISI CAN EVİNDE CANLI bir toplumu en güzel anlatan yazarlardan biridir Dido Sotiriyu.
Türk Kurtuluş Savaşı’nı Yunanlı gözüyle anlatır.
Turgut Özakman gibi Hasan İzzettin Dinamo, Kemal Tahir, Falih Rıfkı Atay’dan çalmadan; Atatürk’ün yakın çevresinin – silah arkadaşlarının anılarından araklamadan anlatır Sotiriyu.
Yunanlı esir askerlerin Ege’den Anadolu’nun içlerine götürülürken köylülerin;
“Verin bu benim tecavüze uğrayan gelinim için…”
“Verin bu benim süngülenen torunlarım için…”
“Verin bu caminin içinde yakılan anam – bacım için…”
denilerek yaşlı insanların elleri titreyerek de olsa bağ bıçaklarıyla baş keserek aldıkları intikamı anlatır Sotiriyu…
*
“Acısı can evinizde canlı bir dününüz olmalı” demişti bir şiirinde Kemal Bayram Çukurkavaklı.
İntikam için kurulmuş bir tümce değildi bu; yitiklerimizi unutmamamız, yitiklerimizi almamız için!
Unutmamak; canlı tutulacak acının kuracağı güzel gelecek için unutmamak!
